Ώρα που .....

Ώρα που ο κόσμος ησυχάζει.....

σκαρφαλώνω ξυπόλυτη....σε σένα

μάρτυρες της πράξης μου τα αστέρια....

τα φώτα της πόλης....

ανεβαίνω σκαλί σκαλί στον παράδεισο σου....

στα δύσβατα μονοπάτια του όνειρου....

μια σκάλα ....εγώ ...εσύ...

όνειρο  μεσουρανίς....

όνειρο που σκαρφαλώνει την επιθυμία στα πέρατα

του γαλαξία.....

όνειρο που η γη δεν μπορεί να αντέξει....

ώρα που η ανάγκη έγινε μια σκάλα....

ώρα που τα βήματα γίνονται πνοή ανάσας....

ώρα που η μέρα την φοβήθηκε και άφησε τη νύχτα να κυριεύσει....

ώρα που η ζωή η δική μου παίρνει ζωή.... 

ζωή μου.....

KV

photo from
https://www.google.com/imgres?imgurl=https%3A%2F%2Fpbs.twimg.com%2Fmedia%2FCqutUZaW8AAhwV0.jpg&imgrefurl=https%3A%2F%2Fmobile.twitter.com%2Frosarobco%2Fstatus%2F768898739746537472&docid=7BoY3u5Js5GoHM&tbnid=voEUIruqwaDRqM%3A&vet=1&w=1196&h=1200&bih=663&biw=1344&ved=0ahUKEwjf_LC_x8bQAhXLOxoKHawAD_IQMwgcKAAwAA&iact=mrc&uact=8