γλυκό του κουταλίου...

Σήμερα εκεί που καθόμουνα σκέφτηκα ένα γλυκό...

πεθαίνω ένα γλυκό να σου φτιάξω...

όμως ήθελα να έχει ζαβολιές...

γι’ αυτό ....σοκολάτα σε κουταλάκι έφτιαξα

ναι...έλα ξέρω ότι αγαπάς τη σοκολάτα ...

έβαλα σοκολάτα γάλακτος με γεύση ...

λιώνω όταν με κρατάς στην αγκαλιά σου...

όμως σε κάθε κουταλάκι επάνω έβαλα

και ένα διαφορετικό άρωμα...

έβαλα ένα που μόλις η σοκολάτα λιώσει στο

στόμα σου να σου θυμίσει το πρώτο φιλί μας...

στο δεύτερο έβαλα άρωμα ...

η πρώτη αγκαλιά ...

στο τρίτο ....

τη λέξη που πυροδότησε τη σκέψη μου...

στο τέταρτο...

όλες τις ώρες που τα μάτια σου μου έλεγαν...

λόγια τρυφερά…    λόγια έρωτα...

στο πέμπτο ...

έβαλα τους όρκους σου...για να θυμάσαι πόσο μοναδικοί είναι...

στο έκτο...

έβαλα άρωμα από την επιδερμίδα μου γιατί ήθελα να εισχωρήσω παντού...

στο έβδομο...

έβαλα άρωμα με όνειρα...

ξέρεις αυτά που εκτοξεύουν την αδρεναλίνη...που σε κάνουν να ζητάς

κι άλλο...κι άλλο...

Γλυκό λοιπόν πνιγμένο σε σοκολάτα των θέλω χωρίς πρέπει...

γιατί η ζαβολιά είναι στα θέλω που σκοτώνουν τα πρέπει...

Καλό γλυκό θέλω μου...

KV

photo from
https://www.pinterest.com/pin/518899188301372582/

σώματα ...

Σώμα μου το σώμα σου...
Ιδρώτας σου ο ιδρώτας μου...
Ανάσα μου η άνασα σου...
Στιγμή του παραλογού μέσα σε σώματα γυμνά..
καθάρια..
ησυχία η απόλυτη ησυχία μέσα σε σώματα μπλέγμενα..
μέσα σε σώματα που χωρίς σεντονί σκέπασαν
το τώρα...
Ίδρωσε...δρόσισε το σώμα μου με τον ιδρώτα σου..
ξεδίψασε στην λίμνη που μόνο ο έρωτας έχει το αθάνατο νερό...
κυλήσου επάνω μου σαν φίδι...
σώμα μου ...εσύ
σώμα σου..εγώ...
φωτία που μόνο ο ιδρώτας είναι η απόδειξη ότι ζούμε...
ήρεμα θα σε ακουμπώ...
ήρεμα θα με ακουμπάς...
σώμα μου ο ιδρώτας σου...
ζωή μου το άγγιγμα σου...
Σώματα μπλεγμένα μέσα στο λαβύρινθο της τρέλας...
Απόδειξη πλήρης παραδοχής πάνω σε στάλες ιδρώτα...
όρκο σου δίνω θα ιδρώνω...
όρκο δώσε μου οτι στην κόλαση θα ήμαστε...

KV

καφές...

Λατρεύω τα απογεύματα που καφέ σου κάνω...

έβαλα νερό με άρωμα...πεθαίνω μακριά σου

καφέ με γεύση....κάνω υπομονή

ζάχαρη απο το βάζο .... μαζί σου και στην κολάση

έκανα όμως ζαβολιές...πολλές γιατί απλά

μου λείπεις...

έβαλα γάλα...με άρωμα κάθε γουλιά που θα πίνεις

να καίει σαν πιπέρι...

γιατί έπρεπε ήδη  εδώ να είσαι...

έβαλα τριμένο αμύγδαλο με γεύση...

κάθε φορά που δεν είσαι δίπλα μου να είσαι λυπημενός...

έβαλα και λίγο καραμέλα λιωμένη...

με γεύση λιώνω για ένα φιλί σου... όμως γεύσου μια καράμελα

τέλος έβαλα ένα πουρό σοκολάτας...

καλαμακί κάντο και όπως γουλιά γουλιά τον καφέ σου θα πίνεις

όλες τις στιγμές μας θα γευέσαι...

καλό καφέ καρδιά μου...

σε λατρεύω,,,,

KV

photo from
https://www.pinterest.com/pin/364017582360920017/

χορός μαγισσών....

όλο το βράδυ θα χορεύω...
σαν μάγγισα μέσα στο μυάλο σου...

KV

photo from
https://www.pinterest.com/pin/432697476672418034/

θα βάψω ...

θα βάψω τα χείλη μου στο χρώμα 

που η ημέρα μου θέλω να έχει...

γιατί  έχω κραγιον...

γιατί έχω χείλη...

γιατί έχω μια ημέρα που μπορώ 

να την βάψω....

KV

photo from η ποιηση εντος μας

επάνω μου...

κοιμήσου...
άσε τον θεό του ύπνου να σε ταξιδέψει
σε χώρες μαγικές...
εκεί που τα αστέρια φωτίζουν ψυχές...
εκεί που ο ουρανός γίνεται μαύρος πίνακας
για να χορεύουν όλη τη νύχτα νεράιδες με χρυσά μαλλιά
κοιμήσου....
ταξίδεψε ...εγώ ακούνητη θα μείνει να κρατώ το προσκεφάλι σου...
κοιμήσου...
με ένα άγγιγμα μου θα κρατώ φυλακισμένα τα όνειρατα σου...
μέσα σε ένα άγγιγμα μου όλη μου η ζωή...
όλη μου η επιθυμία να είναι ήρεμος ο ύπνος σου...
απαλός σαν χάδι...
με εικόνες που να γεμίζουν τις στοιβάδες της θέλησης σου για ζωή...
με χρώματα που μόνο τα δικά σου μάτια να βλέπουν...
με ηρεμία που εσύ να μπορείς να κολυμπήσεις μέσα σε αυτή..
εκεί επάνω μου κοιμήσου...
όνειρο της ζωής μου...
απλά ...αποκοιμήσου...
KV

photo from η ποιηση εντος μας

κρυώνω...

ντύθηκα μέσα σε χρώμα ...
ήθελα να έρθεις και να μείνεις μαγεμένος....
να κοπεί η άνασσα από τα πνευμόνια σου...
να λάμψουν τα μάτια σου σαν της αλεπούς....
να παγώσει το αίμα στις φλέβες σου...
να χοροπηδήσει η καρδία σου ....
να σφιχτεί το στομάχι σου τόσο που να πονέσει...
ήθελα...
ήθελα...
όμως κρυώνω...αργείς...
άργησες...
ακόμη μια φορά που άργησες...
έπιασε ψύχρα...παγωνιά...
είμαι χωρίς εσάρπα μέσα σε λουλούδια και κρυώνω...
κρυώνω πολύ...
προσπαθεί ο καημός να με ζεστάνει...μα εγώ κρυώνω...
κρυώνω...
μέσα σε αυτή την παγωνιά παρακάλεσα τον έρωτα να με ζεσταίνει...
να μου δώσει δύναμη να περιμένω λίγο ακόμη...
να στείλει αγέρα ζεστό γιατί κρυώνω...
κρυώνω πολύ...
ο έρωτας δεν άκουσε...φοβήθηκε το κόκκινο φόρεμα μου...
φοβήθηκε όπως εσύ...
κρυώνω...κρυώνω πολύ...
φεύγω...να ζεσταθώ πρέπει μα...πάγωσα και έμεινα ακούνητη...
ακούνητη μέσα σε χρώμα...
γιατί έκανες το κόκκινο να καλυφθεί από άσπρο...?
γιατί γέμισε χιόνι..κρύο παντού...?
γιατί..?
ελα κρυώνω...
κρυώνω....

KV

photo from η ποιηση εντος μας