Μέσα στα κόκκινα μονοπάτια....είδα αυτή τη φωτογραφία και σκέφτηκα.....
Τι άντρας....τι θαύμα οφθαλμών....
αφιερωμένο λοιπόν αυτό το κείμενο σε αυτούς .....
Υπάρχουν άντρες που δεν ντρέπονται να είναι άντρες....
Είναι αυτοί που ακόμα φιλάνε το χέρι μιας γυναίκας....που δεν κρύβονται μέσα σε κλισέ του σήμερα που τσαλακώνουν τον ανδρισμό τους γιατί δεν τους νοιάζει κανείς το τι θα πει .....
το τι θα σκεφτεί.
Είναι αυτός που μεγάλωσε σαν βασιλιάς και έμαθε να γίνεται πρίγκιπας ....
Είναι παντός καιρού αντέχει σε όλες τις συνθήκες μα πιο πολύ δεν σε θέλει στις λιακάδες της ζωής του σε θέλει στις μεγάλες καταιγίδες...στις αστραπές... στις βροντές του
γιατί τι να τον κάνεις τον άλλον όταν σε θέλει σε λιακάδα αφού στη δική σου καταιγίδα θα ψάχνει πως να μείνει ο ίδιος στεγνός....
Είναι ο άντρας αυτός που δεν θα κρυφτεί πίσω από πλήκτρα...που θα πει αυτό που θέλει
που δε θα λογαριάσει αν εκτεθεί ή όχι...
που θα κάνει την παρουσία του αισθητή για να δείξει στα υπόλοιπα αρσενικά ότι η λεία είναι δική του....
Είναι ο άντρας που θα επικροτήσει πρώτος τα όνειρα σου....
Είναι ο άντρας που θα κάνει το ξεκίνημα της ημέρας σου Χριστούγεννα μέσα στο καλοκαίρι...
Είναι ο άντρας που έχει μάθει να πολεμάει...
Είναι ο άντρας που θα θέλει πρώτος να εκφράσει το θαυμασμό του γιατί δεν έμαθε να είναι δεύτερος....
Είναι ο άντρας που μυρίζει αρσενικό....που κάνει μια γυναίκα να καίγεται όταν τα χείλη του ακουμπήσουν το χέρι της....
Όσοι σκεφτούν ότι καλά τι λέει....
θα πω .... επιτρέψτε μου να λατρεύω αυτά τα αρσενικά που περπατάνε και τρίζει η γη ... που έμαθαν να μην παρατηρούν αλλά να φαίνονται....
Σε αυτούς λοιπόν....γι αυτούς.....από μια γυναίκα που υποκλίνεται στα απόλυτα αρσενικά.
KV
photo from η ποιηση εντός μας facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου